CV.

Не ідолопоклонство ця любов,
І мій коханець ідолом не є,
Бо всіх моїх пісень-похвал покров
Йому одному, хто він був і є.
Моя любов сьогодні й завтра теж
Сердечна і постійна — гарна річ,
Тому й мій вірш постійних меж,
Одно говорить в різності наріч.
„Красивий, милий і правдивий” — це
Мій арґумент, хоч різні ці слова,
В цій різнородності моє слівце,
Яке в одній три теми проспіва.

„Красивий, милий і правдивий” — ті
Слова ще не були в однім злитті.

* * *

Let not my love be call'd idolatry,
Nor my beloved as an idol show,
Since all alike my songs and praises be
To one, of one, still such, and ever so.
Kind is my love to-day, to-morrow kind,
Still constant in a wondrous excellence;
Therefore my verse, to constancy confin'd,
One thing expressing, leaves out difference.
'Fair, kind and true,' is all my argument,
'Fair, kind, and true,' varying to other words;
And in this change is my invention spent,
Three themes in one, which wondrous scope affords.
    'Fair, kind, and true' have often liv'd alone,
    Which three till now never kept seat in one.